Dwa

ROZDZIAŁ 2
~~ Zapukałam do drzwi, ale nikt nie otwierał. Pewnie Natalie się kapie i nie słyszy~~
~~ Z Nat przyjaźnię się już jakieś dziesięć lat, jest dla mnie jak siostra, której nigdy nie miałam~~
*Dobra, czekam już kilka minut. Czemu ona nie otwiera? Wchodzę!*
-Natalie! Nat! Jesteś?- krzyczę, ale po chwili słyszę dźwięk lecącej wody dobiegający z jej pokoju. Uff... kąpie się.- Nati, jestem już. Wiem, że przyszłam wcześniej, ale chciałam ci o czymś powiedzieć.
-Suz! Dobrze, posiedź i poczekam. Niedługo wyjdę.- powiedziała przyjaciółka z łazienki.
-Jejciu, czy to nasze zdjęcia z gimnazjum?- spytałam
~~Pamiętam to, jak dziś... zdjęcia z domówki u Martina, gdzie poznałam mojego byłego chłopaka. Był kochany i się o mnie troszczył, ale ja chyba tego wtedy nie potrzebowałam.~~
-Suzie, myślisz, że mogłabym zrobić coś z włosami?- spytała przyjaciółka.-Na przykład pofarbować?- dokończyła.
-Nat, nie ma mowy! Wyglądasz cudownie, jak zawsze.- odpowiedziałam pewna siebie.
~~ Natalie jest długowłosą blondynką która, ma zielone oczy oraz jest niesamowicie seksowna. Gdybym była chłopakiem, to nie przeszłabym obok niej obojętnie.~~
-No dobra, skoro tak uważasz... to był głupi pomysł.- powiedziała przecierając mokre włosy ręcznikiem.
-To co? Idziemy gdzieś?- spytałam.
-Jasne, pójdziemy na plażę, tylko przebiorę się w coś normalnego.- krzyknęła, po czym zamknęła drzwi od łazienki.
-Ohh... no tak. Zapomniałam ci powiedzieć, że umówiłam nas z dwoma chłopakami, których poznałam na plaży.- powiedziałam nieśmiało.
-Słucham?! Dopiero teraz mi o tym mówisz? W takim razie za godzinę wrócimy do domu, aby jakoś wyglądać na tej imprezie, dobrze?- odpowiedziała wybiegając z łazienki.
* Natalie wyglądała świetnie*
~~Wyszłyśmy z mieszkania i poszłyśmy w stronę plaży. Nie było daleko, jakieś trzysta metrów. Z oddali zobaczyłam grupkę chłopaków poznanych na plaży, ale nie widziałam tam Dylan'a. Ciekawe co z nim...~~
- Gdzie idziemy Suzie?- spytała Nati.- Suz! Słuchasz mnie?!- powtórzyła lekko zdenerwowana.
-A tak, przepraszam. Zamyśliłam się. Chodźmy tam!
*wskazałam ręką na ciche, odludne miejsce niedaleko morza*
- Dobra, a więc... z kim nas umówiłaś?- spytała zaciekawiona Natalie.
-Widziałaś tych chłopaków, obok których przechodziłyśmy?- odpowiedziałam.
-Tak, to oni? Suzie... to nie jest najlepsze towarzystwo, na jakie mogłaś tu trafić. Są tu dość popularni i każda dziewczyna za nimi biega.- opowiadała Natalie.- Nie ma szans. Oni chcą tylko cię wykorzystać. Spotkamy się z nimi i nic więcej, dobrze?- dokończyła przyjaciółka.
-Jasne, ale to mogą być tylko plotki. Nie oceniaj ich, póki ich nie poznałaś.- dokończyłam.
~~Zauważyłam chłopaka idącego brzegiem morza. Był podobny do tego, którego poznałam dziś rano, chciałam podejść, ale czas nas gonił. Miałyśmy trzydzieści minut, ale chciałyśmy jeszcze iść do mnie po sukienkę.~~
-To co? Zbieramy się, bo chciałabym jeszcze zajść do siebie do pokoju.- powiedziałam.
-Okej, widzę, że ludzie już się schodzą.- odpowiedziała przyjaciółka
~~Powoli robiło się ciemno, ale światła lamp oraz latarki trzymane przez ludzi na plaży robiły świetną atmosferę~~
~~Doszłyśmy do mnie do pokoju~~
-Nat, mogę założyć tę sukienkę, czy szukać innej?- spytałam
*Sukienka wyglądała śliczne, była koralowa na ramiączkach i miała falbanki przeszywane złotą nitką*
-Jejku, Suzie! Wyglądasz cudownie, aż sobie zazdroszczę takiej przyjaciółki, jak ty.- twierdziła Natalie.
-Dziękuję, dobrze, w takim razie resztę zrobimy u ciebie, chodźmy!- powiedziałam zamykając pokój i spinając włosy w kucyk.
~~Kiedy doszłyśmy do mieszkania Nati, przypomniało mi się o Dylanie i spotkaniu z nim. Zaczęłam się lekko stresować, to dziwne... nigdy tak nie miałam, a poza tym, to nie znam go tak dobrze. Co ja gadam... wcale go nie znam~~
-To co słońce? Ja idę się pomalować a ty rób, co chcesz.- stwierdziła przyjaciółka.
-Jasne, zrobię włosy, nałożę makijaż i jestem gotowa, to tylko impreza na plaży.- dokończyłam
~~Po kilku minutach byłam już gotowa. Powiem, że wyglądałam całkiem nieźle, jak na siebie~~
-Cholera... Natalie. Wyglądasz prześlicznie, nie zdziwię się, jeśli wszyscy będą tam za tobą biegać.- krzyknęłam zaskoczona
-Oj przestań głuptasie. Wychodzimy? Jestem ciekawa tych chłopaków, ale zdania nie zmienię. To nie są chłopcy dla nas.- powiedziała
~~Zamknęłyśmy drzwi, pożegnałyśmy się z rodzicami Nat i pobiegłyśmy na plażę. Stresowałam się coraz bardziej i bardziej, ponieważ nie wiedziałam, co może się wydarzyć. Chwilę później zauważyłam zarys dwóch postaci, które stały z daleka od ludzi i wody. Byłam pewna, że to oni~~